Прекалено висок понякога
Между високото и ниското изплита историите си Нарине Абгарян, в космическото разстояние между живота и смъртта. Тя написва първата си книга – „Манюня“, като самолечение от поставената й диагноза множествена склероза. Три години Нарине живее с тази присъда, докато се разбере, че диагнозата е погрешна.
Кралското посещение е като лебед в езеро. Отгоре е елегантност и достолепие, отдолу е ритане с крака. С това обяснение един от икономите на крал Джордж V изчерпва интригата във филма „Имението Даунтън”. Оттам нататък започва великолепието за очите.
Завоите в планината уморяват шофьорите, въпреки че пътят е перфектен и създаден като че ли за кабрио, зеленото е във всичките си нюанси, а гледката при спускането към Малкото Преспанско езеро е като кадър от „Изгубеният свят“. По-отблизо летящите в небето динозаври се оказват пеликани.
Истории за каре дами, които намерихме на юг, в Царево и Варвара
За Кадаре се шумеше много, когато кариерата му беше в пика си. Тогава не го прочетох, направих го сега. Направих го на патерици, но не съжалявам за закъснението. Никога не е късно да прочетеш хубава книга. Тази се казва „Хроника на камък“.
СЛЕДВАЙТЕ НИ